Marcus King wil maar een ding …….. muziek maken!

Marcus King speelde 23 September 2017 j.l. met zijn band in de Binnenzaal van de Oosterpoort in Groningen. Een verslag van Ria Pronk met foto’s van Gerrie van Barneveld.

Tijdens de laatste Rhythm & Blues Night in April, speelde Marcus King in de kleine uurtjes. Velen hadden toen de Oosterpoort al verlaten. Wie bleef werd beloond met een geweldig optreden van King en consorten. Degenen die huiswaarts gekeerd waren misten een ware sensatie. Gelukkig kreeg men vanavond een herkansing.

De 21-jarige Marcus King groeide op in North-Carolina. Zijn vader, bluesman Marvin King, voedde hem op in de bluestraditie. Op internet zijn battles uit Marcus’ nog jongere jaren terug te vinden. Een ongekend talent, toen al. King is een opvallende verschijning; een jonge kerel, met een stevig postuur, gehuld in spijkerpak, indrukwekkende tatoeages op de armen, hoed op lange blonde manen. Als hij lacht, straalt hij.
king9151Het gezelschap rond King bestaat uit: Jack Ryan, drums, Stephen Campbell, bas, Justin Johnson, trompet en trombone, Dean Mitchell, saxofoon en dwarsfluit en Matt Jennings op orgel en keyboards. In september 2014 verscheen het eerste album van King, in 2016 het tweede. Aan het tweede album leverden zowel Warren Haynes als Derek Trucks hun bijdragen.
king8984“Soul-influenced psychedelic southern rock” zo noemt King de stijl die hij speelt. Daar kun je heel wat kanten mee op. De opener is er een van de stevige soort. Zo stevig dat een snaar van de rode Gibson het direct voor gezien houdt. Vroeger dan verwacht wordt de toetsenman gevraagd om de tijd die nodig is om de snaar te vervangen, in te vullen. Dat blijkt geen probleem. King is weer on stage en neemt de solo over. Een geweldig gitarist, dat blijkt al snel. En dan die rauwe stem …… van schuurpapier. “Some guys have all the luck!”
king9010Het repertoire van King beweegt van fusion naar blues en van soul naar funk. Dreams, een Greg Allman cover, staat als een huis en voor een slow-blues draait deze man zijn hand ook niet om. Sweet Little Angel (B.B. King), bezorgt me kippenvel. Aint’t Nothing Wrong With That rockt en is lekker funky.
king9212Dyin’ wordt opgedragen aan de vandaag overleden Charles Bradley. Rita Is Gone is heerlijke blue-eyed soul, met strakke blaaspartijen. De solo’s zijn lang, de nummers worden lang uitgesponnen, maar dat verveelt geen moment. Marcus King heeft een geweldig stel muzikanten bij zich. Groot compliment voor de blazers, die voortdurend alert zijn; je moet paraat staan als een solo eindigt.
king9332Het gaat maar door, twee uur aaneengesloten, wordt er gemusiceerd, gesoleerd en geïmproviseerd. De setlist wordt ter plekke bepaald. Een enkele aanwijzing naar de muzikanten, een enkel woord tot het publiek, maar het is vooral noeste arbeid van hardwerkende jonge muzikanten die niets anders willen dan muziek maken en het podium zien als een speelveld.
king9450Het optreden is een machine die pas na de laatste noten van de toegift tot stilstand komt. Met So Cold, een nummer van een nieuw uit te brengen album, is het dan echt klaar en oorverdovend stil.

Geef hier uw commentaar

%d bloggers like this: