Movin' Up - Walter Broes & The Mercenaries

Album: WALTER BROES & THE MERCENARIES – MOVIN’ UP
Artist: Walter Broes & The Mercenaries
Record Label: Rootz Rumble
Release Date: 28/10/2016

Recensie: Nicolette Johns

De trouwe lezers van dit on-line muziek magazine weten dat Walter Broes & The Mercenaries staat voor kwaliteit en passie in hun muziekgenre, de rhythm & blues die terug grijpt naar de fifties van de vorige eeuw, de rockabilly maar ook roots staat op hun repertoire. Nadat een kleine vijf jaar geleden The Seatsniffers uiteen vielen werd een drietal jaren geleden Walter Broes & The Mercenaries geboren.

De band die bestaat uit frontman/zanger/gitarist Walter Broes die zijn ervaring (hij staat al vanaf zijn zeventiende op een podium) deelt met drummer Lieven Delercq en up-right bassist/vocalist Bas Vanstaen.
Op het Yellowtime festival te Geel van september van dit jaar kreeg ik toevertrouwd dat er een debuutalbum van de band aan zat te komen eerder deze maand mocht ik Movin’ Up uit de mail-box halen.

Op Movin’ Up horen we ook nog een aantal andere muzikanten, de muzikale vrienden van WB & The Mercenaries zijn niemand minder dan Ruben Block van Triggerfinger die de backing vocals voor zijn conto neemt, maar ook Chantal Acda zingt de backing vocals op dit debuutalbum maar zij draagt ook haar steentje bij met het bespelen van de vibrafoon. Maar ook een pedal steel is op dit album vertegenwoordigd, deze wordt door Tom Vanstiphout bespeeld en oud Seatsniffer-maatje Roel Jacobs leent zijn saxofoonklanken aan dit album.

Movin’ Up herbergt negen eigen werken en twee covers en laat ons vijfendertig minuten genieten van die eigen sound van dit succesvolle Belgische muziekgenootschap.

De titeltrack van dit debuutalbum ‘Movin’ Up’ is een nummer dat samen met onze eigen Micha Den Haring (T-99) werd geschreven. Een rockabilly nummer van de bovenste plank met de signatuur van T-99-er gitarist Den Haring en een heel lekker dansbaar nummer.
‘Come On Down’ is ook weer zo’n lekker dansnummer, het nummer is duidelijk geïnspireerd op The Paladins en grijpt terug op het werk van de Seatsniffers van weleer. Het stemgeluid van Walter samen met de shuffle van drummer Lieven Declercq is het visitekaartje van dit werkje.
‘Closed’, een nummer met een héél hoog tempo wordt gedreven door de surf-sound van Walter Broes en als hij dan ook nog eens de tijd vindt om naast die geweldige snare-bending de vocalen de baas te blijven mag men zich op de borst kloppen.
‘Downtime’ is het eerste rustpunt op het album en een knipoog naar de country zonder ‘cheasy’ te worden; tijdens deze song horen we ‘long time’ vriend Triggerfinger’s Ruben Block de backing vocals ‘how low can you go?’ verzorgen. Maar we maken ook in dit nummer kennis met de pedal steel van Tom Vanstiphout. Dit nummer werd geselecteerd om als single het debuutalbum te promoten.
‘Sideshow’ een nummer waarvan ik al een aantal malen live mocht genieten is een song waarin een werkelijk voortreffelijke en opzwepende slide partij van frontman Broes. De maatschappij-kritische tekst en de gitaarriffs lijken voor elkaar gemaakt. Een tijdloos nummer!
Tijdens het sensuele ‘No More’ horen we naast de fabuleuze gitaar van Walter, de voodoo-achtige drumms van Lieven Declercq ook teksten als “I Ain’t Stickin’ For You” “From Bad Down To Worst”. Een heel goede song.

Het Diddley-achtige ‘I Got My Own Kick Going’ is de eerste cover op dit album, maar Walter Broes en zijn huurlingen maken van dit nummer geheel hun eigen werk. Mijn persoonlijke hipswinging, booty-shaking favoriet, heerlijk!
‘Don’t You Ruin My High’ is ook weer zo’n heerlijk nummer met name door de saxofoon ondersteuning van Roel Jacobs waarbij we moeilijk in de stoel kunnen blijven zitten. Bij alle nummers wordt me duidelijk hoe makkelijk de frontman zingt, het lijkt hem in het geheel geen moeite te kosten ook al heeft Walter in het verleden met stemproblemen te kampen gehad.
Mijn absolute ‘number 1 song’ in het oeuvre van Walter Broes is het ‘Waitsiaanse’ ‘Man Child’ heeft het gelukkig ook tot het album gehaald, hier op het album wordt het nummer ondersteund met de vibrafoon van Chantal Acda.

Clipje track no. 9 Man Child:

Het tempo wordt volledig omgegooid met ‘You And Me’, een múst listen voor de Lindy-boppers onder onze lezers. Ongetwijfeld zal dit nummer op menige ‘Rhythm Riot’ voor heel veel volle dansvloeren zorgen.
Het laatste nummer op het debuutalbum is de cover ‘Black Star’ wat Elvis Presley ooit in de film ‘Flaming Star’ (de titel van de song werd omgedoopt tot Flaming Star i.v.m. de controversie) zong. Ook met deze song bewijst Walter Broes nog maar eens waarom de Belgische vertegenwoordiger van het rockabilly-, rhythm & blues- en roots-genre in de US werd omarmd als ‘the real deal’.

Met ‘Movin’ Up’ geven Walter Broes en zijn huurlingen hun visitekaartje af; geen enkel nummer krijgt een negatieve kritiek. Iedere song heeft zijn eigen charme, kwaliteit en de diverse composities zijn een compliment aan de alle genres vertegenwoordigd.
Grijp niet terug op het oeuvre van The Seatsniffers maar kijk in de toekomst van Walter Broes & The Mercenaries; move on is de slogan en Movin’ Up is daar het bewijs van. Een zeer goede schijf, die ook op vinyl aan te schaffen valt!
Walter Broes & The Mercenaries verdienen het om ook in Nederland omarmd te worden en meer op de Nederlandse podia te verschijnen. Walter Broes ‘The Boss’ op de zes snaren van zijn vele babies!

Tracklist: