Zaterdag 25 Januari 2025 jl. vond in het Stadstheater van Zoetermeer de derde Blues Festival Night plaats. Onderstaand het verslag; tekst én foto’s Paul de Vries. Klik HIER om zijn gehele album te kunnen bekijken.
Afgelopen zaterdag bezocht ik voor het eerst dit jaar een festival. Ditmaal was het in de buurt van mijn woonplaats. Plaats van handelen het Stadstheater te Zoetermeer. Voor deze avond was het theater omgedoopt tot een dampende blues locatie. Op drie plekken was de blues hoorbaar, in de grote zaal, de kleine zaal en bij de bar (stage).
De organisator van dit festival, King Bee Music Agency, bestaat 25 jaar en dat gaf een extra feestelijk tintje aan de avond. Beste Rob Koning, namens iedereen van The Blues Alone? van harte gefeliciteerd met deze mijlpaal.
Nadat ik mijn jas opgehangen had en mijn camera’s geïnstalleerd wist, was het tijd om enkele bekenden van de blues te begroeten. Ik merkte dat veel mensen uit de voor mij bekende blues familie op dit festival afgekomen waren. Het is altijd leuk om weer even met hen bij te kletsen.
Maar vanavond komen we niet om te kletsen, maar om te genieten van mooie blues optredens. Als eerste bezocht ik The Blue Clay die zich opgesteld had bij de bar (stage). The Blue Clay is een band die voornamelijk akoestische blues, folk en americana speelt.
Ik stel de band even voor; Wouter Verhelst (gitaar/vocals/blues-harp), Ilse Van Dooren (vocals), Jan van den Berg (toetsen) Peter van Merode (bas) en Geert De Block op drums. De band heeft al een ruime staat van dienst en heeft al op menig festival gestaan.
Vanaf het begin zat de sfeer er goed in. Het publiek was enthousiast en dat had weer z’n weerslag op de band. De band opende en sloot het festival en tussendoor hadden ze nog een kort optreden van een half uur.
Vervolgens toog ik naar de grote zaal waar Little Roger & The Houserockers hun opwachting zouden maken. Ik had deze band nog nooit live gezien en was benieuwd naar hun optreden en muziek.
De Britse Roger Wade (vocals/blues-harp) vormt samen met zijn vrouw Marion de spil van deze band. Roger is geboren in Engeland, maar in de jaren 80 verhuisd naar Duitsland.
Op het podium stond een heuse vleugel, waarop Marion de pianopartijen speelde. Het gitaarspel was in handen van T-man Michalke.
Op drums Micha Maass en Stephan Roffmann ondersteunde het geheel met baspartijen op de contrabas. Een contrabas geeft altijd een extra dimensie in een band, vind ik.
Helaas kon ik maar een deel van dit optreden volgen, omdat het volgende optreden al weer aan de gang was in de kleine zaal. De band die daar stond was niemand minder dan de Sugar Queen Bluesband. Deze band is genoemd naar de in Amerika geboren Michele Denise.
De optredens van Sugar Queen zijn altijd erg swingend en al snel ging de hele zaal mee. Michele zocht veelvuldig het contact met het publiek, wat een mooie wisselwerking opleverde. Naast Michele zorgde gitarist Jean Raven weer voor mooie solopartijen. Een genot om te horen.
Ook de toetsenist, Arjan van den Oever, was behoorlijk op dreef. Tel daarbij op de aanstekelijke drumpartijen van Ralph Adriaansen en je bent verzekerd van een top optreden.
Een optreden van deze band is àltijd een feestje om mee te maken.
De volgende band was tevens de hoofd-act van dit festival. Het was niemand minder dan John Primer. Deze keer werd hij begeleid door The Little Boogie Boy Bluesband o.l.v. Hein Meijer (gitaar), die zijn sporen in de blueswereld inmiddels verdiend heeft. Stuk voor stuk ras muzikanten met Bert Fonderie op drums en Jan den Boer op bas. Dat was met recht een spektakel.
De inmiddels 79 jarige John Primer oogt nog steeds energiek op het podium en weet zijn publiek echt te raken. John Primer is binnen de blueswereld een levende legende. Hij heeft nog opgetreden samen met Muddy Waters, Magic Slim, Willie Dixon en anderen. Op het eind van de performance was er nog een gastoptreden. De jonge gitarist Luca Holkenborg mocht enkele nummers meespelen.
Dit leverde een mooi samenspel op tussen Luca en John. Dit was voor het publiek een grote verrassing. Wat een talent is Luca! Onthoud die naam, daar gaan we in de toekomst nog veel van horen.
Op het moment dat John Primer in de grote zaal optrad, stond in de kleine zaal Mojo Hand op het podium. Doordat beide bands min of meer gelijk geprogrammeerd stonden, viel het publiek bij Mojo Hand een beetje tegen. Dat is jammer voor de band, want ze zijn erg goed en verdienen ook de aandacht.
De band bestaat uit Frank Reemers (gitaar en zang) en Joep de Greef (toetsen, blues-harp en zang), ondersteund door Jules van Bussel (bas) en Johan van Lanen (drums).
De avond werd afgesloten met wederom een optreden van The Blue Clay. Deze band was voor mij dé verrassing van de avond. Ik kende ze niet, maar als ze ergens in de buurt optreden is het zeker het bezoeken en beluisteren waard.
Het was weer een avond met veel mooie en indringende blues. Het publiek heeft hier echt van genoten, en dat is ook de bedoeling. Ik hoop dat deze traditie volgend jaar voortgezet wordt. Houd de agenda van het Stadstheater in de gaten!