The Black Mamba speelde Vrijdag 21 Oktober jl. in De Doelen – Rotterdam. Tekst Nicolette Johns met foto’s van José Gallois. Klik HIER om ‘t gehele album te kunnen bekijken.
“The Black Mamba heeft het allemaal: energiek, groovy, emotioneel en passioneel” dat las ik op de website van De Doelen om het optreden van vanavond van deze Portugese band aan te kondigen. The Black Mamba werd bij het grotere publiek bekend door haar deelname aan het Eurovisie Songfestival dat vorig jaar in de Rotterdamse Ahoy werd gehouden en hield daar zelfs een bescheiden hit aan over welke hen naar Spanje, Brazilië, de UK én de VS bracht.
Wees eens eerlijk jij hebt toch ook – al niet gedwongen door de gezinssamenstelling – gekeken? Wij van The Blues Alone? waren al op de hoogte van hun opmars in het circuit maar de uitvoering van ‘Love Is On My Side’ op live televisie was voor mij de aanleiding deze band die geheel ‘out of the box’ soul tegen blues aan schurende muziek brengt in de gaten te gaan houden.
De promotie tour ten gunste van de release van hun vierde album Last Night In Amsterdam stond al eerder gepland maar de pandemie dwong deze uit te stellen gelukkig konden de mannen van The Black Mamba in de herfst van 2022 eindelijk het vliegtuig pakken om een paar mooie Nederlandse zalen aan te doen. Ondanks dat keuze van venue voor dit setje van The Blues Alone? op voorhand al eigenlijk vast lag werd deze keuze tóch gewijzigd naar De Doelen. De Doelen zult u zeggen, daar wordt toch alleen klassieke muziek opgevoerd? Welnee, net als in vervlogen tijden waarin ondergetekende daar mooie soul optredens mocht bijwonen wil de marketing/pr van De Doelen zich opnieuw richten op een bredere programmering en daar hoort The Black Mamba ook bij. Bovendien is de schrijver een ‘Rotturdoams meisie’ en is graag bereid via The Blues Alone? een bijdrage leveren zulke optredens voor het voetlicht te halen.
The Black Mamba bestaat uit achtereenvolgens frontman/zanger/gitarist Pedro Tatanka, hij en drummer Miguel Cascais zijn de initiators van de band. Later voegden zich Guilherme Salgueiro op orgel en synthesizer, bassist Rui Pedro Vaz en toetsenist Marco Pombinho bij het duo en de band was geboren. Overigens wordt de band in de Rotterdamse Doelen nog eens versterkt met percussionist Francisco Fernandes.
The Black Mamba is een hippe band die de jeugd aan zal spreken door hun styling, maar zij wil ook een boodschap uitdragen en dat het ander niet uit sluit blijkt uit de teksten van singer-songwriter Tatanka, want hij is een politiek en sociaal geëngageerd mens. Zoals de song ‘Believe’ van het album uit 2018 The Mamba King waar Pedro de song schreef over de sociale en economische ongelijkheid op deze aardkloot en de nonchalance waarom wereldleiders niet meer doen tegen hongersnoden.
Half negen is het showtime in de Jurriaanse zaal, jammer genoeg laat de opkomst voor deze band behoorlijk te wensen over. Dat gunnen we deze band niet maar ook niet het marketing/pr team die hun nek hebben uitgestoken deze band een podium te gunnen.
De opener ‘My Blood Diamond’ van het 2018 album The Mamba King is lekker funky maar tevens een stevige bluezy nummer waar ik al meteen uit de hand eet van bassist Rui Pedro Vaz. Vette basslijnen weet deze kerel neer te zetten zeg! Het uiterlijk van de man doet me veel aan de jonge Sly Stone denken overigens.
De uithaal in de song door zanger/gitarist Pedro Tatanka en het latino bruggetje naar het einde zijn eerste klas.
Al bij de opvolger ‘I Want My Money Back’ schrijf ik in m’n notitieboekje dat deze band live het gelijke levert als de kwaliteit die te beluisteren is op de geluidsdrager, zo niet beter….In sneltreinvaart gaat The Black Mamba door met ‘Rock Me Baby’ en er blijkt bij dit nummer ons geen rust gegund ook zitten we nog in het pluche op deze song is het moeilijk de voeten stil te houden. Missen we de blazers van het 2012 album The Black Mamba? Nee hoor, want de bandleden weten van wanten zo geniet ik enorm van Guilherme Salgueiro op orgel/synthesizer en toetsenist Marco Pombinho.
De twee trommelaars op drumms Miguel Cascais en percussie Francisco Fernandes achterin op de bühne helpen vakkundig mee deze avond tot een feestje te maken. Net als ik op zoek ben naar de afwisseling in de set zijn we getuige van een heerlijke slow blues – ‘It Ain’t You Baby’ – met die werkelijk fantastische stem die Pedro rijk is. Het nummer dateert alweer uit 2012 maar krijgt live nóg meer intensiteit mee dan op het album. Het chorus wordt vocaal bijgestaan door pianist Marco en ‘Gui’ die overigens ook nog eens een orgelpartij neerlegt waar je de vingers bij aflikt. De fade out op percussie van Francisco is de max!
Frontman Pedro – die trouwens in 2006 op een steenworp afstand van deze zaal aan Westersingel woonde – weet hoe hij een publiek moet bespelen dat heeft hij geleerd in de jaren dat hij voordat hij besloot zijn eigen koers te gaan varen in een discotheek in Lissabon soulvolle funky covers speelde. Steeds weer die retro tegen bluezy soul aanschurende sound die de Jurriaanse zaal vult, een top optreden nu al!
We worden gevraagd te participeren, nog wat onwennig zingt men mee met ‘Believe’, een prachtig nummer. Wàt een stem heeft deze kerel, het nummer klinkt heel bijzonder met het percussie geweld door ‘Chico’ Fernandes tentoongespreid, het koortje van Marco en Gui maken het nummer helemaal af!
De turquoise Fender wordt gewisseld voor een rode en een vocaal intro slechts onder de begeleiding van de piano is de opmars naar ‘Slow It Down’ (2018), zo funky kwamen ze vanavond nog niet voorbij. Frontman Pedro zoekt de rand van het podium als échte showman op om de bezoekers zijn skills op de gitaar te laten ‘beleven’ gebruikmakend van het wah-wah pedaal.
Bassist ‘Pity’ Vaz geniet net als ik met volle teugen van de plucking & slamming van de dikke snaren in het intro van ‘Sweet Amsterdam’ van het nieuwe album Last Night In Amsterdam (2021). Aan de uitnodiging om uit het pluche op te staan en wat naar voren bij het podium komen wordt nog wat verlegen gehoor gegeven. Er wordt gedanst onder aanvoering van Tatanka en ik mag getuige zijn van een lekkere gitaar/bass duel.
Onze aanwezigheid voor het podium wordt beloont met de vertolking van de regelrechte bluessong ‘Under Your Skin’ dat komt van het album Dirty Little Brother uit 2014, de percussie en drumm solo zijn koren op de molen van frontman én publiek.
Die laatste wordt uitzinnig als ook nog eens de drummer en percussionist van plaats wisselen, wàt een show weet deze in Nederland nog redelijk onbekende The Black Mamba neer te zetten.
Ja ik ben gebeten door deze zwarte mamba en nee ik hoef geen tegengif toegediend te krijgen tegen hun magnifieke muziek!
Het kleine aantal bezoekers zorgt toch dat de band hun Eurovisie inzending als een van de twee toegiften brengt. De jonge dames in het publiek zingen ‘Love Is On My Side’ woordelijk mee, zelf ben ik meer van ‘Crazy Nando’ (Last Night In Amsterdam) een song wat me een heel blij gevoel geeft en waarvan de clip in het Thon Hotel in Rotterdam werd geschoten ten tijde van de verplichte quarantaine vooraf het Eurovisie songfestival. Zo gaan we eruit, blij en voldaan van een kort, veel te kort optreden van The Black Mamba want ik kan er geen genoeg van krijgen.
Ik wens de bandleden veeeeeeel meer publiek in de Melkweg 27 Oktober a.s. want dat verdient deze band simpelweg.
Een liggend zingende Pedro Tatanka is het ultieme einde van het definitieve slot van een heel fijne ‘live’ kennismaking met The Black Mamba.
Set-list: My Blood Diamond/I Want My Money Back/Rock Me Baby/It Ain’t You/Stronger/Believe/Slow It Down/Sweet Amsterdam/Sweet Lies/Soul People/Under Your Skin
Encore:
Love Is On My Side
Crazy Nando
De verslaggevers van The Blues Alone? bedanken De Doelen voor de gastvrijheid en hopen nog vaker bij mooie acts aanwezig te kunnen zijn.
