Pops Staples – “Don’t Lose This”

[embedvideo id=”xUpSMPlBXf0″ website=”youtube”]

Bij TheBluesAlone? vind je helaas niet veel CD-reviews. En dat is niet omdat we niet willen, maar eenvoudig omdat we te veel tijd kwijt zijn aan onze live reviews. Maar gelukkig komt er -zo soms-een CD voorbij waar ook wij niet om heen kunnen!!! En als je dan ook nog de gelegenheid krijgt om het album vooraf te beluisteren, en je blijft met kippenvel zitten, om er vervolgens nog maar eens naar te luisteren,…….. Nou ja, dan kun je niet anders dan dit met onze lezers delen: Don’t Lose This is het laatste werk van de legendarische Roebuck ‘Pops’ Staples. Ja, die van The Staple Singers. De bekendste dochter van Pops, Mavis Staples vertelt hieronder alle ins en outs van dit heerlijke album:

“‘Will the Circle Be Unbroken’ was het eerste nummer dat ‘Pops’ ons leerde, zittend in een kring in de huiskamer,” vertelt  Mavis. “En als ik de versie op deze CD weer hoor, dan krijg ik alle mooie herinneringen weer terug; het was ons begin!!!”

Ik denk dat Jeff Tweedy schitterend werk heeft afgeleverd om ‘Pops’ sound goed te laten klinken, en om het naar buiten toe te brengen. Ik luister ernaar op elke moment dat ik dat kan” vervolgt Mavis.

“Don’t Lose This” is meer dan alleen een titel van het nieuwe album van The Staple Singers’ patriarch Pops Staples, de legendarische leider van de familieband die in 2000 overleed.  De woorden in de titel waren tevens de opdracht voor dochter Mavis Staples, als de twee het onafgemaakte album beluisterden vlak voor Pops oneindige afscheid.

Zo’n 10 jaar daarvoor kwam het gezin bij ekaar om -zoals gepland- het finale muziekstuk van The Staple Singers te Pops Staples at the Petrillo Band Shell for the Chicago Blues Festival on June 8, 1986 in Chicago, Illinois.produceren. “Het zou ons laatste muzikale werk worden, maar mijn zussen en ik besloten om Pops het podium te geven” zegt Mavis. Maar de tijd verstreek en Pops werd ziek. Het album bleef onafgemaakt, terwijl zijn dochters naar het huis van Pops kwamen om hem te verzorgen. “Op een dag zei Pops, ‘Mavis, breng dat album naar mijn slaapkamer om er nog eens naar te luisteren.” Ik bracht de opnames naar hem en hij luisterde ernaar. Daarna zei Pops, ‘Mavis, don’t lose this here.’ Ik zei, ‘OK, Pops, I won’t lose it.’ En hij glimlachte breed uit. Het was een moment om nooit meer te vergeten. Hij straalde gewoon nadat hij er naar had geluisterd. Hij vond het schitterend. Dus hield ik de opnames bij mij.”

Gedurende de 10 jaar erna hield Mavis het album geheim, alleen met haar broer Pervis en zussen (Yvonne en de in 2013 overleden Cleotha Staples) luisterde ze er naar, verder niemand! Het was hun speciale manier om hun vader te gedenken, de man die was opgegroeid in de Mississippi Delta, de mand die muziek had leren maken van niemand minder dan Charlie Patton; “Het is altijd onze bedoeling geweest om het album uit te brengen, simpelweg omdat Pops mij zei ‘Don’t lose this,’ maar hij bedoelde: ‘Let it be heard.’”

Maar de songs  waren nooit afgemixed of vervolmaakt, dus nam Mavis de tapes naar haar goede vriend en collega Jeff Tweedy om te helpen het album af te maken. Tweedy’s inbreng was met name gericht op het naar voren brengen van Pops sterkste eigenschappen: zijn tijdloze zangstem en gepassioneerde gitaarspel. Dat gitaarspel mondt uit in de krachtige ritmische soul die zo kenmerkend is voor Pops Staples. “Wat ik zo speciaal vind aan Pops’ gitaarspel is dat alle melodie en ritmiek afkomstig is van zijn stem en zijn gitaar” zegt Tweedy. “We hebben ons best gedaan om de manier zoals Pops communiceert met een song naar voren te halen. Pops heeft -naar mijn mening- geen grote band nodig, het enige wat ik hoefde te doen was zijn ritmiek te onderstrepen. Het was voor mij een openbaring om te horen hoe vitaal hij nog steeds klinkt!

De 10 songs die het resultaat vormen van deze inspanning zijn een mooi document van Pops’ brede talent en passievolle performance. Van de strakke opener “Somebody Was Watching,” met heerlijke backing vocals van alle drie de Staples dochters, naar de soulvolle versies van “Nobody’s Fault By Mine,” “Friendship,” met als hoogtepunt het duet tussen vader en dochter (Mavis) in “Sweet Home”. De -swingende- live versie van Bob Dylan’s “Gotta Serve Somebody” maakt het geheel af!  Pops had het helemaal bij het goede eind toen hij Mavis’ overtuigde om dit album uit te brengen. Voor Mavis zelf kwam haar eigen muzikale carriere hiermee terug bij de bron, en wel op een heel speciale manier.

 “Toen Pops zei, ‘Mavis, don’t lose this,’ hij bedoelde, ‘Mavis, let it be heard.’ De opnames waren goed voor hem; en hij vond dat het ook goed voor de rest van de wereld was. Dus ik ben blij. Mijn werk zit er op. Ik heb gedaan wat ik moest doen. En ik kan iedereen die mij hierbij geholpen heeft niet genoeg bedanken. “Pops is smiling and I can just see that twinkle in his eye. That was Pops Staples; he lived the life he sang about.

pops-staplesTracks  “Don’t Lose This” Release op 16 Februari 2015 via Anti-records
1. Somebody Was Watching
2. Sweet Home
3. No News Is Good News
4. Love On My Side
5. Friendship
6. Nobody’s Fault But Mine
7. The Lady’s Letter
8. Better Home
9. Will The Circle Be Unbroken
10.Gotta Serve Somebody (live)

Geef hier uw commentaar

%d bloggers like this: