Gezien & gehoord in: De Noviteit (Blues Aan Zee): John F. Klaver Band en in – Café Winckel : Big Pete & band op zaterdag 13 januari 2012. Review & filmpje door Giel van der Hoeven met foto’s van Arjan Vermeer
Op de avond dat Racoon (helaas Blaudzun niet) op het Eurosonic Noorderslag festival de belangrijkste Nederlandse popmuziekprijs kreeg uitgereikt, struinde wij van TBA? als vanouds weer de Westlandse bluespodia af. Op zoek naar Nederlandse bluesbands die in het verleden ook prijzen pakte of op z’n minst prijzenswaardig zijn. Zo was de John F. Klaver Band o.a. winnaar van de Dutch Blues Challlenge met uitzending naar de International Blues Challenge te Memphis als gevolg. En was Pieter ‘Big Pete’ van der Pluijm genomineerd voor Best New Artist Debut 2012 bij de Blues Music Awards in Memphis. Want ook de Dutch blues scene timmert internationaal gestaag aan de weg.
Prijzen zijn leuk maar komen vaak tot stand na een selectief juryoordeel. Maar als Harry Muskee, zanger van de legendarische bluesgroep Cuby and the Blizzards, je in een recent verleden bestempelde als “een excellente gitarist”, mag je echt wel spreken van herkenning en onbetaalbare waardering. Ook vakbroeder Matt Schofield zei over gitarist/zanger John F. Klaver: “John is one of the most interesting guitarists out of Holland”. En dat is ‘ie! Redenen te meer om de John F. Klaver Band, die verder bestaat uit drummer Eric Dillisse, basgitariste Iris Sigtermans en toetsenist Rob Mostert, weer eens te gaan bekijken. En we waren met namen benieuwd naar de live uitvoeringen van de tracks van hun derde en meest recente album ‘Wheels In Motion’ (2012). Een album dat nog meer dan de voorgangers ‘Jetpepper'(2008) en ‘Coming Back 
For More’ (2011) een uitgebreid scala aan muziekstijlen van bluesvariaties bevat. Vandaar dat je bij de JFK Band live ook geen hardcore blues hoeft te verwachten maar wel een groovy smeltkroes van blues-, funky jazz- en soul stijlen. Technisch tot in de perfectie uitgevoerd door alle muzikanten met een grote mate van virtuositeit, hetgeen de toch wel wat saaie podiumpresentatie compenseert.
Vaak is het ook verbazing wat je bij een optreden van deze band ten deel valt. Bijvoorbeeld als de Cream klassieker ‘Spoonfull’ als een uitgesponnen jam, inclusief orgel- en gitaarsolo, wordt gespeeld. Lekker meeslepend en opzwepend. Van de nieuwe nummers klinken de titelsong ‘Wheels in Motion’ en ‘Dynamite’ live nóg meer funky dan op de plaat. Maar er is ook ruimte voor ballads en slowblues (‘Peace Of Mind’, ‘Moment For Two’) en traditionele Chicagostyle blues (‘Gimme Summo’). En in tegenstelling tot sommige andere Nederlandse bluesbands beperken Klaver en zijn begeleiders zicht gelukkig niet enkel tot eigen materiaal. Afwisselend komen ook traditionals uit genoemde genres voorbij van bijv. Ray Charles, Matt Schofield, Derek Trucks en Robben Ford. En dat is positief want livemuziek moet vooral – ook voor de minder ingewijde bezoekers – toch een opwindend feestje der herkenning blijven. Opwinding zoals dat ontstaat bij een stevig nummer als ‘Dust’ dat op de plaat wordt verfraaid met het karakteristieke mondharmonicaspel van niemand minder dan… Pieter van der Pluijm AKA Big Pete.
Big Pete was de tweede bluesact die we – inmiddels tot vier personen uitgegroeide delegatie van The Blues Alone? – bezochten. Pieter ‘Big Pete’ van der Pluijm speelde met vier begeleiders in het café van de Naaldwijkse horecagelegenheid de Drie Winckels. Een mooi initiatief dat er nu ook op deze locatie live kwaliteitsmuziek te bewonderen valt. Alleen de timing was minder gelukkig omdat het gelijk viel met één van die traditionele maandelijkse Blues Aan Zee avonden die al 12 jaar lang in het naburige Monster worden georganiseerd. Als liefhebbers en met wat heen en weer peddelen konden wij gelukkig het tweede deel na de pauze nog meepikken van het Big Pete optreden. Een klein jaar geleden, enkele maanden na de release van zijn album ‘Choice Cuts’, noemde het Amerikaanse toonaangevende blues magazine Blues Revue deze Nederlandse Big Pete: “the biggest thing to come out of The Netherlands 
since Focus, Golden Earring or Shocking Blue”. Nu kunnen Amerikanen overdrijven want zoals we in de introductie al aangaven zijn er Nederlandse bandjes in vele soorten en smaken (het Eurosonic Noorderslag festival presenteerden 304 veelbelovende Europese acts en bands waaronder meer dan 100 uit Nederland), maar “sweet and tasty” klinkt Big Pete zeker!
Aangestoken met The Red Devils-koorts door Lester Butler zo’n jaar of tien geleden kon Pieter niet meer van de bluesharp afblijven. Hing zijn gitaar aan de wilgen en ging zijn blaaskunsten vertonen in bands als o.a. The Backbones, The Strikes en The Lester Butler Tribute Band. En ook over de grenzen bleven de blaascapaciteiten van onze Big Pete niet onopgemerkt met de nodige samenwerkingen als gevolg (o.a. MOCT, Matt Schofield, Ian Siegal, The Mannish Boys en een keur aan Delta Groove muzikanten). ‘Choice Cuts’ werd in de zomer van 2011 dan ook opgenomen in Californië met een line-up om als bluesliefhebber je vingers bij af te likken (o.a. Kim Wilson, Paul Oscher, Alex Schultz, Kirk Fletcher, Johnny Dyer, Jimi Bott en Al Blake). Ook de begeleiders die Big Pete in Naaldwijk bij zich 
had waren niet mis. Gitarist Sander Kooiman (Drippin’ Honey), drummer Willie ‘Wuff’ Maes (The Electric Kings), pianist Chris Bleiming en “all night long” bassist Erkan Özdemir (met Stetson hat) zijn stuk voor stuk klasse muzikanten met het blueshart op de juiste plaats.
En ook Drippin’ Honey drummer Joost Tazelaar die in de zaal aanwezig was mocht nog even een nummertje meetikken achter de drumkit. Pete (“ik ben Pete, schrijven doe ik niet”) zelf is behalve een geweldige mouthharpplayer ook nog eens een goede blueszanger. Zijn rauwe stem past perfect bij de gekozen composities van voornamelijk de CD ‘Choice Cuts’ zoals Lester Butler’s ‘Driftin’ en ‘I Was Fooled’ (Jody Williams). Maar vooral met de instrumentaal (‘Chromatic Crumbs’) ging hij weer lekker los! Verder natuurlijk veel songs en invloeden van enkele van zijn favorieten; The Red Devils, Willie Dixon, Chester Burnet en Albert King. Het optreden werd waardig afgesloten met de ultieme spooky sound tribute to Lester Butler: ‘So Low Down’.
Het was kortom weer een avondje genieten van de multi-style fusionblues van de John F. Klaver Band en smerige hardcore blues met Big Pete en zijn band. Kwalitatief en creatief óók twee Nederlandse exportproducten om trots op te zijn. En, altijd binnen handbereik zoals het de Dutch blues scene betaamt.
