R&R topper Triggerfinger in 013 Tilburg…energieker en feller dan ooit!

gezien en gehoord: Triggerfinger feat. Cesar Zuijderwijk) in 013, Tilburg. Tekst en foto’s van Hen Metsemakers.

Het driekoppige rock ‘n’ roll monster Triggerfinger komt na een Europese veldtocht voor een 4-tal (uitverkochte) concerten naar Nederland. Twee concerten in het Tilburgse 013 en een in Groningen (Oosterpoort) plus as vrijdag een tv-optreden bij De Wereld Draait Door. In Groningen wordt ook nog acte de presence gegeven in de Vela, een klein zaaltje waar ze ooit nog eens gespeeld hebben. Leuk! Ik hoop dat ze ook nog eens aan de Bosuil in Weert denken, ook hier zijn de eerste schreden op het succespad gezet!

Hun (bijna) constante tournees kunnen gewoon een zegetocht genoemd worden. Deze week bereikten ze de gouden status met 250.000 verkochte singles van hun hit ‘I Follow Rivers’ in Duitsland en Oostenrijk. In Nederland kwam deze song op nr. 1 terecht en afgelopen zomer stonden ze in Nijmegen nog in het voorprogramma van de Red Hot Chili Peppers…hoe hard kan het gaan. Komende maand november wordt de veldslag voortgezet met concerten in Duitsland, Zwitserland, Polen en Frankrijk waarna er gewerkt gaat worden aan nieuwe nummers.

Deze band heeft voor mij het ware gevoel van liveband. Al vanaf de eerste keer dat ik ze zag en hoorde spelen, op een festival hier in de buurt in 2009, was ik er van onder de indruk. Een power en overtuigingskracht die ik al lang niet meer had gehoord. De juiste attitude voor livemuziek als je het mij vraagt. De charismatische zanger-gitarist Ruben Block, power-drummer Mario Goossens en bassist Paul van Bruystegem geven zich live helemaal over aan hun muziek en publiek. Hierna volgde ik de band als ze ‘in de buurt’ waren. Dat waren een stuk of 6 concerten. Ik heb ze eigenlijk alleen maar beter en overtuigender zien worden. Niet complex of technisch hoogstaand, waar ik doorgaans ook best naar kan luisteren, maar pure, rauwe, eerlijke en recht vanuit het hart komende Rock ’n Roll met een spanning en liveperformance die telkens weer indruk maakt.

Alle grote festivals zoals Pinkpop, Paaspop, Rock Werchter, Bospop leggen ze aan hun voeten. Ik ben blij dat er weer nieuw werk aankomt, maar begrijp ook dat het even geduurd heeft, want ze hebben er door hun enorme succes simpelweg geen tijd voor gehad. Wel is nog het live-album ‘Faders Up 2 – Live in Amsterdam’ opgenomen afgelopen jaar, in een 2x uitverkocht Paradiso.

Als supportact hebben ze uit België Walter Broes meegebracht. Geen onbekende voor de bluesliefhebbers als frontman van The Seatsniffers. Niet met deze band, maar met Bernd Batke zal hij vanavond het startschot geven voor een avond knallen!  Even na 20.00u betreedt het duo het podium van de Dommelsch zaal. De eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat dit niet aan mij besteed was. Iets van cowboyblues/ rockabilly en de uitstraling van het tweetal richting publiek is ook al niet erg dynamisch. Walter was door Ruben Block uitgenodigd om de support voor hun Nederlandse concerten te verzorgen. Het contrast met Triggerfinger is wel erg groot moet ik zeggen. De nummers lijken heel veel op elkaar en dynamiek en tempoverschillen zijn er nauwelijks. Het publiek reageert met voorzichtig applaus.

Even na 21.00u wandelen tijdens de gebruikelijke intro de mannen van Triggerfinger relaxed het podium op. Ze worden met een luid applaus begroet en met ‘I’m coming for You’ is de toon gezet! Overdrive basgitaar- tegen de pijngrens aan. Ruben’s gitaar klinkt vetter en viezer dan ooit en Marion gaat als een losgeslagen heimachine tekeer! ‘On my Knees’, ‘Short term Memory Love’ en ‘Let it Ride’ volgen en de beer is los! Het publiek vindt het geweldig en tot de bovenste rijen op het balkon van 013 zie ik beweging en armen in de lucht. Zelf geniet ik tijdens het fotograferen voor zover als mogelijk ook. Je voelt de energie bijna vanaf het podium komen als je zo dichtbij staat. Hier is niets aan toneelspel te zien, dit is echt, dit is puur, dit is livemuziek zoa ls het moet. Een moment van rust volgt met de Ray Charles les ‘All night Long’.

Ruben spreekt de zaal toe en meldt het heel fijn te vinden weer in Nederland te zijn met zijn uitbundig volk. Hij krijgt de mensen vrijwel doodstil op verzoek in het midden van ‘My Baby’s gotta Gun’, een bluesnummer met zwaar slepend tempo wat vanuit het niets wordt opgebouwd met een gespreide crescendo naar een climax met donderend geweld. ‘Niets mooiers dan een zaal vol stille Nederlanders’ aldus Block!

Ik hoor veel variaties en nuances in de bekende nummers die duidelijk nog eens tegen het licht zijn gehouden en moet zeggen dat dit heel fris en goed is gedaan. Ruben gaat creatief om met een gebroken snaar midden in een nieuw nummer, bijna niets van te merken, ook Mario en Paul vangen dit goed op. Als dit een indicatie is voor de reeks nieuwe nummers die op stapel staan dan beloofd dat nog wat. Heel herkenbaar Triggerfinger, heel intens en scherp. Bluesy met een forse tempoversnelling. Heupwiegend, schokkend en zwiepend met zijn gitaar beweegt Ruben zich over het podium. Met ‘All this Dancin’ Around’ wordt zo’n beetje het einde van de officiële set gespeeld. Ik begeef me ondertussen met de grootste moeite door de stampvolle zaal naar boven toe. Wil graag ook wat foto’s vanuit andere hoeken, maar zo simpel gaat dat niet. Het staat hier letterlijk schouder aan schouder bomvol. Uiteindelijk boven op het balkon aangekomen krijg ik een redelijk plaatsje toegewezen door een aardig meisje dat ziet wat ik wil gaan doen.

In de overmijdelijke toegift volgt de climax van de show. Het worden maar liefst 4 nummers. Begeleidt door Mr.Paul en Mario op een op de grond liggend harmonium wordt het kalme ‘Without a Sound’ vertolkt. Highlight is het moment dat er een tweede drumstel aan de rechter kant het podium op wordt gereden waarachter Cesar Zuiderwijk plaatsneemt! Samen met Mario wordt een drumsolo ingezet met mooie duellen en kolderieke streken. Cesar speelt daarna nog 2 nummers mee, waaronder ‘Man Down’ van Rihanna.

Als een na laatste volgt het onvermijdelijke ‘I Follow Rivers’. Hiervoor is de servieskast van 013 geplunderd. Zowel Mario als Cesar gaan zich te buiten aan potjes, drinkglazen, koffiemokken, etc. als slagwerk. Ze amuseren zich kostelijk. Met ‘Is It’ komt een einde aan dit weer memorabele concert van de harde Belgische werkers die weten hoe Rock ’n Roll gebracht moet worden en elke zaal of festival plat krijgen.
www.triggerfinger.net
www.henmetsemakers.nl
www.013.nl

TheBluesAlone's 2012 Triggerfinger at 013 by Hen Metsemakers album on Photobucket

Geef hier uw commentaar

%d bloggers like this: