Dana Fuchs luistert 10-jr Blues Aan Zee feestje op met flair

de Noviteit Monster, zaterdag 5 februari 2011
review door: Giel van der Hoeven; foto’s door: Arjan Vermeer

Stichting Blues Aan Zee bestaat dit jaar 10 jaar dus dat moet gevierd worden. En de Monsterse vriendenclub had hiervoor groots uitgepakt. Al weken lang werd er via allerlei media promotie gemaakt voor de jubileumavond 5 februari 2011. En bij binnenkomst werden alle gasten – zoals dat bij een vriendenfeestje hoort – op gebak en champagne getrakteerd. De boel was sfeervol aangekleed met posters van alle acts die het afgelopen decennia de Noviteit, de thuishaven van B.A.Z., hadden aangedaan. En het belangrijkste van alles, de hoofdact van het jubileumfeestje was een band van internationale allure: The Dana Fuchs Band. Een schot in de roos. De charismatische Dana en haar gevolg kregen de voorkeur boven John Mayall en Johnny Winter, welke volgens de organisatie de andere opties waren. Niets ten nadelen van deze ouwe rotten maar de gewaagde keuze valt te prijzen. The Dana Fuchs Band is niet alleen een exponent van de hedendaagse blues, maar de band combineert het repertoire net zo makkelijk met gospel, soul, R&B en stevige rocksongs. Bovendien zal deze maand ook de nieuwe cd ‘Love To Beg – Live Like There’s No Tomorrow’ (Ruf Records) uitkomen. De cd was afgelopen zaterdag al te koop en vond gretig aftrek onder het massaal opgekomen publiek. De Tuinzaal van het voormalige klooster puilde uit met 350 bezoekers, maar de sfeer was fantastisch. Iedereen realiseerde zich dat er iets bijzonders stond te gebeuren op de anders zo rustieke dorpslocatie (althans, als B.A.Z. er niet huis houdt). Eerlijkheidshalve dient vermeld te worden dat de hoge verwachtingen niet helemaal werden ingewilligd. Het was een top-avond qua sfeer en beleving maar technisch ging er toch het een en ander mis. De geluidstechnicus was de nacht ervoor getroffen door het noodlot, zijn aanhanger met alle apparatuur was gestolen, en hij moest op de valreep de benodigde apparatuur inhuren. Begrijpelijkerwijs had zowel hijzelf als de band daar tijdens de geluidsafstelling meer moeite mee dan normaal. Dit kwam al tijdens de soundcheck aan het licht en modderde eigenlijk gedurende het gehele optreden een beetje door. Gelukkig was daar ‘Ladypreacher of the Blues’ Dana Fuchs herself, die alle ongemakken snel deed vergeten. Als een soort van Mariaverschijning wist ze op een indrukwekkende wijze de zaal te veranderen in een ‘Church of Love’, ook al was het een voormalig klooster. De drie bandleden hebben daar mede een groot aandeel in. Jon Diamond is al sinds jaar en dag haar steun en toeverlaat als gitarist en singer/songwriter en nu ook als mede-producer van het laatste album. Zijn gitaar- en mondharmonica spel klinken authentiek en bluezy (’Drive’ en ‘Superman’). De Nederlandse bassist Walter Latupeirissa beschouwd Dana als een vriend voor het leven. De perfectionist werd als zevende telg van tien kinderen in een Indonesisch gezin geboren, en een aantal familieleden en vrienden volgen hem letterlijk op de voet. En de nieuwe drummer Tom Curiano is inmiddels ook liefdevol geadopteerd in de Fuchs family. De New Yorkse multi-instrumentalist die ook nog eens een begenadigde zanger blijkt te zijn heeft zich schijnbaar moeiteloos aangepast. En dat is knap na enkele bandrepetities in Hamburg en slechts één optreden in Erfurt afgelopen week.

http://concertphotos.thebluesalone.nl/#181

Het Westlandse publiek werd verrast met maar liefst tien songs van het nieuwe album ‘Love To Beg’ en een aantal bekende live-krakers en coversongs. Ondanks dat de trouwe fans een groot deel van de nieuwe songs al van eerdere live optredens kende, waren de eerste reacties toch nog een beetje lauw. Maar met haar enthousiaste benadering en vooral met de bekende (cover)songs wist Dana Fuchs de zaal uiteindelijk toch te overtuigen. Want ‘Helter Skelter’ (Beatles) en Led Zeppelin’s ‘Whole Lot Of Love’ werden aan het einde van de avond spontaan door iedereen uit volle borst meegezongen. Van de ‘Love To Beg’ tracks overtuigde vooral het titelnummer, ‘Golden Eyes’ en ‘Nothing What I Cry For’, welke overigens al meer dan een jaar live door de band worden gespeeld. De R&B traditional van Otis Redding ‘I’ve Been Loving You Too Long’ is een tranentrekker van jewelste en heeft de bluesklassieker ‘I’d Rather Go Blind’ (Etta James) van de setlist verdrongen. Uit deze keuze blijkt des te meer dat Dana Fuchs met het uitbrengen van ‘Love To Beg’ een andere koers wil gaan varen. Het repertoire is nu nog meer soul- en R&B gericht dan voorheen. Ook nummers als ‘Summersong’ en ‘Set It On Fire’ klinken min of meer hitgevoelig, al heeft Dana Fuchs zelf een hekel aan dat woord. De koerswijziging is volgens haar een natuurlijk proces en voortgekomen uit ervaring en diverse invloeden. Waarvan de belangrijkste behalve de Beatles, Rolling Stones en heel veel Blues- en Soul legendes toch haar eigen broers en zuster waren. Eigenlijk is heel deze Love To Beg Tour opgedragen aan haar overleden zus Donna (Songbird) en aan haar broer ‘Bible Baby’ Don die momenteel aan een terminale ziekte lijdt. Het emotioneerde Dana zienderogen maar ze blijft er positief onder en roept haar volgers op om Don in gedachten te houden met gebeden, gezangen, regendansen of wat dan ook. En wie weet, misschien zal hij zelfs in april samen met haar het podium in New York delen voor een lied! ‘Live like there’s no tomorrow’ is duidelijk niet voor niets gekozen als subtitel van de cd. Ja, Dana Fuchs is een echt familievrouwtje en in haar optiek is die familie zelfs héél groot. Niet alleen haar bloedverwanten behoren daar toe, maar ook de bandleden, de crew en haar publiek die ze tijdens het optreden omhelst, knuffelt en lief heeft. Het doet op het eerste gezicht allemaal wel wat klef aan maar in het geval van ‘Pretty Girl’ Fuchs is het oprecht en integer. Een dame die niet met zich laat spotten, want wat Dana zaait, zal zij ook oogsten. Ze is een fantastische powerhouse singer die deze Blues Aan Zee party muzikaal heeft opgeluisterd met veel flair. En hopelijk heeft ze ook de organisatie geïnspireerd voor een volgend decennium met de beste bluesmuziek in het Westland.

Binnenkort een exclusief interview met Dana Fuchs op deze website en op The Blues Alone, Bluesforum en geluidsopnamen bij WOS Blues Radio.

The Dana Fuchs Band:
Dana Fuchs – vocals, percussion
John Diamond – guitars, mouthharp, backing vocals
Walter Latupeirissa – bass
Tom Curiano – drums, backing vocals

SETLIST
Golden Eyes; Love to Beg; Almost Home; Nothing What I Cry For; Set It On Fire; Superman; Drive; Summersong; I’ve Been Loving You Too Long; Pretty Girl; Songbird (Fly Me To Sleep); What You See; Bible Baby; Misery; Helter Skelter/Goin’ Down; Whole Lot Of Love; Don’t Let Me Down [a capella]

Geef hier uw commentaar

%d bloggers like this: