De vierde try-out voor de theatervoorstelling Kings Of The Blues – met Erwin Java, Kat Riggins, Sean Webster, Marlon Pichel en band – voltrok zich Woensdag 15 Oktober 2025 jl. in de Schouwburg van Middelburg. Tekst Nicolette Johns met foto’s van José Gallois. Klik HIER om ‘t gehele album te kunnen bekijken.
Al vroeg vertrokken uit de Randstad zijn we via de toeristische route ruim op tijd om nog een tijdje te genieten van mooie Zeeuwse wolkenluchten, fraai polderlandschap, een aperitiefje, een oestertje én natuurlijk een lekker stukje vis.
Het pittoreske Middelburg huist een sympathiek theater alwaar we ook sympathiek worden ontvangen. De fotograaf mag naar hartenlust zich door de zaal begeven, mits hij natuurlijk het zicht voor de andere toeschouwers niet wegneemt. Ondergetekende zit halverwege de zaal en zal in het bekende notitieboekje onder het licht van de gsm-screensaver de steekwoorden noteren.
Erwin Java (1956) is een begrip in de Nederlandse blues-scène maar ook buiten onze landgrenzen een zeer gewaardeerd en bekend musicus, Al ‘n dikke veertig jaar beklimt hij op professionele basis de bühne; in het verleden was hij te zien als gitarist van White Honey, Herman Brood’s Wild Romance en natuurlijk Cuby + Blizzards (1986-2011). Na Muskee’s overlijden viel de band uit elkaar en dus vatte Java de koe bij de horens en startte nieuwe projecten zoals King Of The World. Java’s werk bij de Johan Derksen theatertours en tv optredens viel steeds moeilijker te combineren waardoor hij uit KOTW stapte en sloeg een weg met diverse andere muzikale avonturen in.
Na de succesvolle theatervoorstelling Cuby’s Blues uit 2023 is het nu tijd voor een nieuwe voorstelling genaamd Kings Of The Blues. Samen met zijn band – inclusief blazerssectie – brengt hij een ode aan de drie Kings van de Amerikaanse blues: Albert King, B.B. King en Freddie King. Naast Java’s vaste band zien we een indrukwekkende line-up van gastvocalisten als Marlon Pichel op drumms, goede vriend en gitarist Sean Webster én de Amerikaanse blueszangeres Kat Riggins. Het belooft dus hier in Middelburg een hele mooie woensdagavond te worden.
Vanavond is de een na laatste try-out, morgen de laatste in Nijverdal maar daarna dienen alle puntjes op de i de staan, de koppelteksten c.q. weetjes aangepast te zijn en aan de volgorde van de nummers zal dan – als het goed is – ook niet meer getornd worden. Zaterdag 18 Oktober gaat de officiële tour in Java’s geboorteplaats Assen van start en zal 17 December a.s. in z’n woonplaats Groningen worden afgesloten.
Rond de klok van acht opent het doek en herkennen we de eerste hoofdrolspelers van deze woensdag in Middelburg. We zien de ’eminence grise’ van de Nederblues Erwin Java deze keer niet op zijn vertrouwde crème Fender maar op een sunburst Gibson.
De ritme-sectie bestaat uit drummer/zanger Marlon Pichel en bassist Guus Strijbosch die deze muziektheatershow start op de Fender Jazzmaster bass.
Op toetsen herkennen we Bas Mulder, de blazerssectie wordt ook deze keer weer gevormd door Peter Lieberom op sax, Sander Zweerink bespeelt de trompet en de trombonist heet Bert Pfeiffer.
De muzikale opening van deze ode aan de drie Kings ligt in de capabele handen van zingende drummer Marlon Pichel die inmiddels zelf ook al als ‘king’ te boek staat maar dan als de “upcoming king of rock & soul”. Deze dertiger won in 2018 de Publieks- én Juryprijs van De Grote Prijs van Rotterdam. Bluesminnend Nederland kent Marlon als de drummer van King Of The World maar een pak meer Nederlanders kent hem van zijn deelname aan TVOH in 2020, zijn optreden bij VPRO On Stage als gast van Ilse De Lange en natuurlijk van zijn eigen band Marlon Pichel. Vorige week (04/10) tekende Pichel een platencontract bij uit dit zelfde Middelburg afkomstige Danny Vera c.q. Excelsior Recordings.
Hij brengt, gesteund door een solo van saxofonist Peter Lieberom, een ode aan de boomlange op veel te jonge leeftijd (42 jr!!) overleden Afro-Amerikaanse Texaan Freddie King met een vertolking van ‘Have You Ever Loved A Woman’. Voor Freddie’s onderscheidende geluid – het is bekend dat hij een metalen plectrum hanteerde – tekent onze gastheer Erwin Java op onnavolgbare wijze.
Ook B.B. King wordt in de aanloop van deze show geëerd; naast Marlon Pichel en Erwin Java zijn er ook spotlights voor toetsenist Bas Mulder en Guus Strijbosch in ‘Bad Case Of Love’. De song is lekker up-tempo maar ik zie vooralsnog geen bezoekers uit het pluche opstaan om mee te dansen. Zelf kan ik de schouders en het hoofd maar moeilijk stil houden en dat hoeft ook niet; genieten is het devies!
We horen een hoe de benjamin van dit muzikantencollectief, Marlon, ooit met gitarist Freddie King via het internet in contact kwam. Java en Pichel vinden elkaar op ravissante wijze in Freddie’s ‘Let The Good Times Roll’. De Amerikaanse blues van Riley B. King had ook invloed op de popcultuur zo weten we uit de concertfilm ‘Rattle and Hum’ die de band U2 ooit maakte. Daarin zien we Blues Boy King samen met Bono de later tot wereldhit gebrachte ‘When Love Comes To Town’ in de Sun Studio van Memphis opnemen. Om het rauwe stemgeluid van deze twee vocalisten het best weer te geven is natuurlijk Sean Webster dé man!
De Britse uit Sheffield afkomstige zanger/gitarist Sean Webster (1976) woont na wat omzwervingen in Australië alweer een kleine vijftien jaar met zijn Nederlandse echtgenote en gezin in Giethoorn. Bij de blues-adepten is Sean Webster al heel wat jaren een vaste waarde, hij is een graag geziene gast in bekende blues-venues en is mondjesmaat op festivals te bewonderen maar heeft inmiddels zijn eigen festival (Sean Webster’s All-Nighter) in Steenwijk waar hij acts uitnodigt die er toe doen. Solo, met de samenwerking JAVA/WEBSTER of met zijn eigen band de optredens zijn altijd weer spraakmakend.
Ook Sean Webster werd net als Java door Johan Derksen uitgenodigd voor een theatertour (The Sound of the Blues & Americana) en was regelmatig op tv te zien bij de VI programma’s. Wellicht is het voor een aantal Middelburgers – de meeste Zeeuwen hebben een historie met Kwadendamme Blues – de eerste keer dat zij Webster aan het werk zien en dat zullen ze niet licht vergeten! De rillingen lopen me over de rug bij het horen van Sean’s raspige stemgeluid en zijn gespierde gitaarsolo op de Gold Top Les Paul Gibson.
Naast Freddie en B.B. is er natuurlijk nóg een King die zich met gierend gitaarwerk in kijker wist te spelen. Ik heb het natuurlijk over Albert King, ik zal in dit artikel niet het gras voor de voeten van Erwin Java wegmaaien door teveel van de show prijs te geven – koop alvast zelf die kaartjes – maar ik leer ook weer wat bij op deze ‘gehaktdag’ in Middelburg. We zijn getuige van een kneiter van een uitvoering door Sean Webster van ‘Born Under A Bad Sign’.
Het piekfijne, pico bello pianospel onder de regie van toetsenist Bas Mulder is de uitgelezen ondersteuning voor Sean’s vertolking van ‘Same Old Blues’ dat in 1971 op Getting Ready de wereld veroverde. Tevens in deze vertolking een blatant blakende blazerssectie en een subtiele, sexy solo van ‘onze muziekdocent’ Erwin Java.
Saxofonist Peter Lieberom heeft iets met royalty horen we in het korte gesprekje dat de opmaat is naar nóg een song van het voorgenoemde album. Bewust geef ik verder niet meer prijs, dat mag u zelf gaan beluisteren als u de voorstelling bezoekt maar genieten was het wel van deze up-tempo song waarbij bassist Guus Strijbosch inmiddels de rode Yamaha tijdens het laatste nummer voor de pauze inspeelt.
Na een kleine twintig minuten horen we in de foyer dat de theaterbezoekers weer in het rode pluche verwacht worden. Webster en Java openen samen met een ode aan B.B. King waarbij Sean natuurlijk ook tekent voor de vocalen.
De opvolger is weer van Albert King ‘Oh, Pretty Woman’ dat in 1967 op Born Under A Bad Sign uitkwam waarbij Webster lekker gebruik maakt van zijn pedal-train. Marlon Pichel krijgt ook in de tweede set van deze Kings Of The Blues theatershow weer zijn vocale moment maar geeft ook een korte drummsolo weg.
Maar dan wordt het toch tijd voor die “pretty woman” van deze Neerlandse kings van de blues…..de uit Miami – Florida afkomstige Kat Riggins. Katriva Riggins zoals ze in het dagelijkse leven heet is inmiddels in Nederland kind aan huis.
Door haar vriendschap met de mannen achter het Drentse evenement rondde ze al een succesvol optreden op het Holland International Blues Festival in Grolloo af. Maar ook natuurlijk haar optredens in het land in de theatertour van Johan Derksen’s Keeps The Blues Alive en optredens via King Bee Agency waar ze met diverse Nederlandse begeleiders door het land trok verwierf ze een plekje in het hart van de meeste blues-adepten.
.
Met statig, steengoed stemgeluid verovert ‘kittige Kat’ zoals ik haar al jaren liefkozend noem in ‘no time’ haar toehoorders met een robuuste uitvoering van ‘Going Down’ (F. King). De introductie door Java naar de opvolger wordt met haar handgebaartje ingekort want die kleine, grote, uit de gospel afkomstige Kat wil niet pràten over de blues, ze wil niets anders dan de blues zìngen! Met de in de Blues Hall Of Fame opgenomen song ‘I’ll Play The Blues For You’ van Albert King pakt Riggins nog meer uit als dat ze al tijdens de voorganger deed.
Als Kat Riggins de podiumtrap afdaalt en de zaal in komt worden de bezoekers uitzinnig, dit kan Kat als geen ander, een blues-feestje bouwen terwijl we in luie fluwelen stoelen zitten.
Als ze weer de planken opstapt is ze keer op keer vóór de monitoren op de rand van het podium waar te nemen, zoals altijd zweept ze de zaal op en gebruikt ze de hele bühne.
Nóg een mooi verhaal is hoe bandleider Java met de muziek van Freddie King in aanraking kwam; zijn vingers geselen de dunne snaren in ‘I’m Tore Down’ waar Kat nog maar eens de participatie van de aanwezigen – publiek én band – aanspoort.
Gewillig klappen de Zeeuwen én Belgen (ik spotte er een paar in de pauze) mee op de beat van drummer Marlon Pichel. Bart’s pianosolo en de blazerssectie zetten vakkundig de puntjes op de i tijdens deze ophitsende uitvoering.
Vooraf de slow-blues die volgt vraagt Kat Riggins het publiek “can we get funky?”; de kenners in de zaal en de lezers die bekend zijn met de ‘three kings’ weten dan meteen welke cover mij het kippenvel op de armen toverde mede door de verschroeiende gitaarsolo die de ervaren Erwin Java nog immer weet te realiseren. Peter van Lieberom geeft aan de rand van het podium een sacrale saxsolo waar de Zeeuwse mosselen spontaan open van gaan staan.
“You know I can” is Kat’s antwoord op Erwin’s vraag; het publiek kan het bevestigen als ze Kat’s sensuele versie van B.B.’s ‘Rock Me Baby’ horen, zien, beleven én bijval geven met alweer een gewillige deelname door mee te zingen.
Erwin en Kat hebben in het rijtje van legendarische songs van de ‘three Kings’ één gemeenschappelijk topfavoriet, die is dan ook gekozen als de afsluiter van deze voorstelling. Ik verklap niet welke want dat mag u zelf gaan beleven tijdens deze ‘must see show voor blues-liefhebbers’!
Onder luid applaus en een staande ovatie neemt het negen man sterke muzikantencollectief afscheid van het pittoreske Middelburg. Echter het publiek wil meer ondanks dat het midden in de week is scanderen de driehonderd bezoekers hongerig voor meer, ze willen een toegift.
Toepasselijk pakt dit muzikaal compromisloze collectief nog één keer uit waarbij we ook weer Sean Webster terug mogen verwelkomen.
Het spreekwoord “(Zeeuwse) mossel noch vis” is geenszins van toepassing op deze theatervoorstelling Kings Of The Blues; Java, Webster, Pichel en de kleine, grote diva Kat Riggins hebben samen met de vijf andere bandleden een karaktervolle show neergezet.
Een regelrechte AANRADER, check www.erwinjava.nl of hieronder voor een theater bij u in de buurt en schaf aan die tickets!
Na een bezoekje aan de merch-table en een praatje met de hoofrolspelers van en verantwoordelijken voor deze mooie woensdagavond rijden we de nacht in; dank aan AT Next, Erwin Java en Schouwburg Middelburg voor de gastvrijheid.
