Jack Browning & The Family Guns speelden Dinsdag 13 Mei 2025 jl. in Muziekhuis Qbus – Leiden.. Tekst en foto’s Keimpe Sliep.
Een last minute app van de hoofdredacteur van TBA? met de vraag een item te maken van het concert van Jack Browning in de Qbus Club in Leiden doet mij gauw pen en papier in de tas gooien en op de trein springen naar Leiden. Helaas zonder m’n fotomaatje Paul die zich in verre oorden nog welvallig de plaatselijke cocktails doet laten smaken. Er zit dus niks anders op dan gewapend met m’n telefoon zelf ook als cameraman te fungeren.
In Qbus staat vanavond de ‘Picasso van de Americana’ met zijn band The Family Guns op het programma. Jack Browning, singer/songwriter, muzikant en kunstenaar van beroep, dankt deze geuzennaam aan het portretteren van bekende muzikanten uit met name de countrywereld. En zo ook de hoes van zijn eerste elpee. Check ze maar eens. Ze zijn de moeite waard.

De huidige Nederlandse tour is pas de eerste headline tour voor Jack Browning. Zijn eerste headline tour met band beleeft dus de primeur in Nederland. The Family Guns, vernoemt naar een van Brownings eerste singles, bestaat uit: Darren Juniper op de bas, de vriendelijke man met de enorme baard. Stoïcijns in zijn spel en bijna ongezien swingend, zoals alleen echte basmannen dat kunnen.

Op de drums Darryl Stags, wellicht nog stoïcijnser dan zijn wederhelft in de rhythm sectie trommelt het geheel mooi bij elkaar.
En de Italiaan Chris, virtuositeit ten top op zowel de pedalsteel als de Fender gitaar en mooie duels uitspelend met frontman Jack Browning. Zondag in het Patronaat werd zijn plaats nog ingenomen door Keenan Schuck, de Nederlander die vooral op pedalsteel schitterde en in veel mindere mate op gitaar. Hierdoor kwam er in Leiden letterlijk wat meer rock in de country.

Zondag werd er dus afgetrapt in het Haarlemse Patronaat. Maandagavond schitteren in een uitverkocht Muziekgebouw in Eindhoven en vanavond is het dan de beurt aan dat befaamde muziekhuis Qbus aan de Middelstegracht in Leiden.
De bezielende presentatie in het qua sfeer altijd gemoedelijke Qbus ligt uiteraard weer in handen van de immer gastvrije Hans van Polanen.
Leek er in Haarlem, met de nadruk op leek!, bij vlagen sprake van enige plankenkoorts? In Leiden was daar zeer zeker niks van te merken en maakte ogenschijnlijke nervositeit plaats voor een standvastige op elkaar ingespeelde band.
Net als zondag vangt de band aan met ‘Speak Your Mind’ en ‘Champagne Taste’.
‘Kerosine’, van Browning’s eerste elpee ‘Red Eyed Radio’ en persoonlijk favoriet, heeft het in al zijn finesse in zich te ontpoppen als een instant americana klassieker. Wat een gevoel zit er in dat lied!

Jack Browning heet ons in een redelijk woordje Nederlands van harte welkom: “Hoe gaat het met jullie?” Onder de rook van een vleesfabriek in het Brabantse Boxtel, waar hij een blauwe maandag resideerde, leerde hij zich het prima verstaanbare Nederlands aan. In de verte hoor je een zachte ‘G’ maar volgens Browning klinkt het alleen maar boers!
Met de krachttermen dirty, down and mean wordt nieuweling ‘Junkyard Dog’ aangekondigd. Het is er eentje voor de nieuwe plaat. Het nummer kabbelt lekker mellow voort, als een soort rustmoment tussen al dat heerlijke countryrock geweld.
‘High Hopes’ is een intens nummer wat ook op de nieuwe plaat zal verschijnen.
Jack Browning and The Family Guns zetten een indrukwekkende show neer met verwijzingen over en weer naar het rijke idioom van de country(rock). Want wat een plezier en voldoening moet het geven om zonder excuses die prachtige murder ballads, countryliedjes en rocksongs ten gehore te brengen. Jack Browning heeft het in de vingers zitten maar belangrijker is, het komt er vanavond ook uit en het enthousiaste Leidse publiek is er maar wat graag getuige van.

Jack Browning uit Londen zou net zo goed geïdentificeerd kunnen worden als Amerikaan. Kentucky bloed, bijvoorbeeld, had prima door zijn aderen kunnen stromen. Het van zijn favoriete Kentuckian Tyler Childers’ vanavond live gespeelde ‘Whitehouse Road’ is hem wat dat betreft op het lijf geschreven. Tijdens een jamsessie in Kentucky werd ie zelfs al een goede Kentuckian genoemd, vertelt Browning, maar zelf vindt ie dat van niet. Om er met een vette Engelse knipoog aan toe te voegen: “Nog niet!”
Over ellenlange ritten in een gammele Toyota Corolla gaat het nieuwe nummer ‘Muhlenburg County Stars’ en ‘Painted Skies’ is een collaboratie met onze eigen ‘Mercy’ John Verhoeven. Beide liedjes vinden hun release op de in september uit te komen nieuwe plaat. Iets waar door americana liefhebbers met smart naar wordt uitgekeken.
Browning kent zijn klassiekers. Tussen zijn vol overgave gespeelde eigen ‘oude’ en zelfs nog te verschijnen nieuwe nummers staan er een zevental covers op de setlist. Allemaal prachtige vertolkingen en met allemaal een eigen verhaal. In de keuze ervan is in ieder geval niet over een nacht ijs gegaan.
‘Pretty Good’, bijvoorbeeld, van John Prine, is zo’n verhaal! Kennende de situatie van Brownings muziekmaat en collega in de blues, Nat Myers, die momenteel een heftige struggle uitvecht met een ernstige vorm van kanker. Met ‘Pretty Good’ zet Browning op emotionele wijze elk gezond en weldenkend mens heel even met beide benen op de grond. Kippenvel!
Met ‘Amos Moses’ van Jimmy Reed raast de funk nog even door de Qbus. Jack Browning blijkt van veel markten thuis. En de afwisseling gitaar/pedalsteel door de Italiaan Chris is groots en gaat bij vlagen door merg en been.

‘Kom Van Dat Dak Af’, een ode aan Brownings Sixties held Peter Koelewijn, is de hilarische eend in de bijt en ‘Folsom Prison Blues’ laat onze countryharten nog net iets sneller kloppen dan dat ze dat al deden.
Afsluiter ‘Amerillo Highway’ vat de sfeer samen van de avond in het algemeen en die van het optreden van een geweldige band in het bijzonder. Een klassieke country van Terry Allen waar de vrolijkheid en saamhorigheid van de band van afspat en de Italiaan Chris nog maar eens zijn pedalsteel bewerkt alsof de wereld om hem heen er even niet meer is. Mooier kan het bijna niet!
‘You Can’t Love Me Anymore’, zingt Jack Browning in de finale van een enerverend en gevarieerd optreden. De song heeft ongetwijfeld zijn eigen verhaal. Maar met de twee liveoptredens in Haarlem en vooral Leiden hebben Jack Browning and The Family Guns wel degelijk en onherroepelijk hun muzikale liefde op ondergetekende doen overwaaien!
