The Boom Band – Burst of Music Styles @ Paradiso – Amsterdam

The Boom Band speelde op 22 maart 2015 in Paradiso. Tekst van Nicolette Johns met foto’s van José Gallois.
Na een ‘hell of a ride’ richting Amsterdam achter de rug te hebben stappen we, nét voor aanvang, de kleine (boven) zaal van Paradiso binnen. Al bij de deur viel ons op dat we zo door konden lopen maar niets deed ons vermoeden dat er nog niet veel volk op de act van deze zondagmiddag zou staan wachten; wellicht staan zij ook in de file voor de Schiphol tunnel.
The Boom Band is voor een tweetal optredens in The Boom Bandons landje, vanmiddag dus in onze hoofdstadWij, uit die andere geweldige stad van Nederland, zijn in gezelschap van onze blues-sister uit het zuiden.
De 7 mannen die samen The Boom Band vormen zagen we voor het eerst in Nederland tijdens Ribs en Blues 2014. Tóen hebben we ons moeten laten verrassen, nú zijn we voorbereid op een dynamisch optreden van de Britse ‘supergroep’. Het énige wat mij als verslaggever van uw on-line magazine ‘The Blues Alone?’ een beetje zorgen The Boom Bandbaart is de grootte van het podium voor deze wervelwind van 4 gitaristen, drummer, bassist en key-board speler.  De key-board speler is Paddy Milner die we ook al zagen als onderdeel van The Mississippi Mudbloods op Blues Peer 2011, maar hij speelde o.a. ook bij Jack Bruce, Joss Stone en zelfs tijdens een liefdadigheidsconcert samen met legende Van Morrison. Oók werd Paddy Milner in 2012 uitgeroepen tot Beste Britse Blues Keyboard speler. De drummer is vandaag Alex Reeves én we zien een bekende op bass, Silas Maitland die normaliter deel uitmaakt van de band die zich 24 Pesos noemt.  De gitaristen die ons vanmiddag gaan verwennen met een greep uit het zojuist uitgebrachte titelloze album zijn achtereenvolgens, Marcus Bonfanti (Ten Years After) 2-voudig winnaar van een British Blues Award, Jon Amor (The Hoax en JABG), Matt Taylor (Snowy White en The Motives) en Mark Butcher (Mark Butcher Band) maar ook cricket international (1992-2009). 

The Boom BandWederom is het een walhalla voor de échte gitaarfreak op deze zondagmiddag want we zien alle grote merken, al dan niet vintage, vertegenwoordigd op het ietwat krappe podium.  Zo zien we Marcus Bonfanti bijvoorbeeld op een Dean resonator, Jon op een Epiphone, maar ook Fender en Gibson zijn te aanschouwen en te beluisteren.  De aftrap voor de set wordt gegeven met Marcus Bonfanti die zijn eigen nummer ‘Diamonds in the Rust’ zingt, Marcus begenadigd met een krachtige stem, maar ook als gitarist een beste. Matt Taylor zet al gelijk tijdens  dit eerste nummer zijn handtekening als hij een sublieme slide partij neerlegt. Mark Butcher, de man waarvan ik de stem al eens vergeleek met die van Sam Cooke, zingt het tweede nummer, ook weer een eigen song, met een mooie tekst over een gezin wat uiteengedreven wordt ‘Under the Skin’ en ook hier weer prachtige gitaarwerk van de drie andere ‘frontmannen’ .
The Boom BandMatt Taylor kiest voor Robert Johnson‘s ‘Terraplane Blues’  waarin mooie tempowisselingen, impressionante slide party van Marcus maar ook een fill solo van Jon Amor; wat een verwennerij heren! Paddy Milner zet met de woorden “funky on ye” zijn nummer ‘Waste My Time’ in en ja hij heeft gelijk het is funky, zéker als Jon zich uitleeft op zijn Fender. Alweer moet ik bekennen dat ik het door Jon Amor geschreven nummer ‘Moonshine’ waanzinnig mooi vind, Jon zelf op de akoestische Epiphone en vocals met Marcus’ slides op de Gibson en Matt‘s slides op de Fender is deze song voor mij het 5 sterren nummer.
The Boom Band

Nóg zo’n heel fijn nummer vind ik ‘Sweet Alberta’ waarin mooi harmony gezongen wordt door Mark Butcher en Matt Taylor, de laatstgenoemde heeft dit keer de akoestische Epiphone overgenomen van Jon, die er overigens nog een schepje bovenop doet door ook hier weer eens te laten zien wat een ‘string-bender’ hij wel is. Mijn blues-sister en ik zijn het eens met de tekst ‘I Got Everything I Need in Sweet Alberta’. Het enige instrumentale nummer van de avond, ‘Monty’s Theme’, is er één waarbij de toeschouwers de vingers aflikken, een gitaarduel tussen Jon en Marcus, Matt die er een funky lick in legt, Mark superieur op de Gibson, serieus vakmanschap met een knipoog als Jon en Matt simultaan hun pedal-train uit trappen. Vervolgens willen de mannen ook een nummer spelen van één van hùn favoriete bands, ‘Can’t Find My Way Home’ van Blind Faith volgt. Eerlijk gezegd vind ik het lekkerder om naar te luisteren dan naar het origineel…..vooral Paddy Milner‘s inbreng is hier groots te noemen.

The Boom Band

‘Red Eye of the Devil’ alweer een eigen nummer van de initiator van deze band, Matt Taylor, krijgt een koortje van Jon Amor en Marcus Bonfanti maar de Fender is mij iets té hard in de solo’s, het meest rocky nummer van de set.  Met ‘We Can Work Together’ van Matt Taylor horen we hem nog eens soleren, de andere heren treden op als koortje tijdens het chorus van het nummer maar alle muzikanten worden voor het voetlicht gehaald middels een solo. Hiermee sluit The Boom Band een, ondanks tegenvallende belangstelling, energieke en muzikaal goed in elkaar stekende set af. Maar als de die-hards afkomstig uit alle uithoeken van ons land maar ook van over de grens van België “Boom, Boom, Boom, Boom” scanderen kàn de zevenmansformatie niets anders dan terug komen voor een toegift…  ‘Get Out of My Life Woman’ in een lekker funky uitvoering compleet met het wah-wah pedaal is de échte uitsmijter vandaag. 

The Boom BandThe Boom Band bracht Amsterdam een sublieme mix van Southern Rock, Retropop, Blues, Roots en Country Funk, voor diegene die door de file op de A4 niét tot Paradiso geraakten, The Boom Band zal 2 Mei a.s. ook op het podium van Moulin Blues – Ospel prijken. Deze ingelaste uitzending van de fotograaf en reporter van ‘TBA?’ naar Paradiso was een aangename verpozing op een zonnige zondagmiddag, wederom hebben wij weer genoten van de nieuwste supergroep die de UK rijk is.
The Boom Band

Geef hier uw commentaar

%d bloggers like this: